Richting Queenstown

We beginnen de dag regenachtig en zwaar bewolkt. Dat is geen goed nieuws want vanmorgen staat mijn skidive van 18.000 ft op het programma. Ze zeggen dat ze de hoogste sprong maken van de hele wereld!!! Ik was een beetje zenuwachtig gisteravond, maar vanmorgen was het nog erger! Zo`n parachutesprong is niet niks. Naar buiten kijkend ziet het er niet best uit... Het is harder gaan regen en de bewolking wordt alleen maar dikker. Snel maar even douchen, ontbijten en aankleden. We worden om 10.15 uur verwacht voor de briefing.

Aangekomen in het centrum van Franz Josef zijn we gelijk naar het verzamelpunt gelopen. Binnen deden ze de teleurstellende mededeling dat er deze ochtend niet gesprongen gaat worden. Hè gadver, was ik daarvoor zo zenuwachtig geweest? Ik had er superveel zin in! We kunnen wachten tot vanmiddag 1 uur om te kijken of het dan beter weer is. Maar na overleg met de receptioniste kwamen we er achter dat voor de rest van de dag geen betere voorspellingen waren. Jammer, jammer, jammer!
Omdat we nog genoeg dingen op de planning hadden, besloten we niet op het betere weer te wachten, maar door te rijden richting Wanaka. Misschien dat we het later deze vakantie nog een keer proberen. Er zijn namelijk genoeg bedrijfjes die parachutesprongen doen in Nieuw-Zeeland.

We rijden richting Wanaka, wat ongeveer 300 km rijden is. Als we onderweg nog iets leuks tegen zouden komen konden we daar gewoon ons kamp opslaan. De Fox Gletsjer was het eerste op onze route, maar stoppen was er niet bij, daarvoor was het weer jammergenoeg te slecht. Daarna volgende prachtige berglandschappen. Het regende ondertussen steeds harder en de wind werd ook sterker. Het was maar goed dat we in het campertje zaten. Lekker cd`tje aan en meezingen maar. Onderweg zijn we tussen de buien door nog een paar keer gestopt om een waterval te spotten of foto`s te maken van fanatisch mooie uitzichten.

Aangekomen in Wanaka gingen we boodschappen doen. Dat was niet echt een goed plan, het was zaterdagmiddag en heel Wanaka was uitgelopen om samen met ons boodschappen te doen. Ach ja, gewoon maar mee gaan in het feestgedruis en dan komt het wel goed. Net als thuis op zaterdagmiddag. Even alles opruimen en eten. Dan besluiten we door te rijden richting Queenstown, in de hoop dat het weer daar beter is. Het is nog 120 km rijden dus hop hop wij weer op pad.

Met een beetje toeval reden we uiteindelijk over een nog geen 10 jaar oude snelweg door de bergen. Deze verbind de twee Skidorpen Wanaka en Queenstown met elkaar. We reden over een mooie net nieuw geasfalteerde weg door de bergen. Op de top aangekomen stond er een grote steen met een gegraveerde plaat erop. Eens even kijken wat hierop staat! Het blijkt dat wij op dat moment op het hoogste stukje geasfalteerde weg van Nieuw-Zeeland staan! Hoe gaaf is dat? Verder stond er nog een mooi verhaal bij over 2 x 3 mannen met dezelfde achternaam die zijn omgekomen bij het aanleggen van de weg... Slik, best een opgave wegen leggen hierzo.

Patricia had inmiddels een leuk plekje gevonden waar wij kunnen kamperen. Het is onderaan de berg pass linksaf, 15 km doorrijden en dan zijn we er. Daar aangekomen viel het allemaal wat tegen en we besloten door te rijden. Zo kwamen we langs een waterkracht-centrale en uiteindelijk in Cromwell terecht. Cromwell zeg ik, Cromwell. Hé maar dat is de verkeerde kant op! In plaats van naar Queenstown reden we er verder vandaan... We hadden zowaar 30 kilometer de verkeerde kant op gereden en nog geen camping of iets gevonden. Dus wij maar weer rechtsomkeer richting Queenstown.

We stopten bij de Mac met gratis internet, om nog even een camping op te zoeken en om een burgertje te eten. Ze hebben hier ook een Black Angus Steak Hamburger. Die smaakte zeer goed en al snel vonden we een camping op nog geen 10 km buiten Queenstown. Dit was weer een Doc-camping. Die kosten niet zo veel en dan sta je midden in de natuur op de mooiste plekjes. Wij snel onderweg om te kijken of dit weer zo zou zijn. WauW! Dit is echt super mooi een groot meer met daaraan bergen die hoog in de lucht pieken, sommigen met nog een klein beetje sneeuw erop.
Campertje geparkeerd, biertje gepakt (na 470 km wel verdiend;) en richting het water gelopen. Super mooi hier! Wat blijkt nou, er liggen mega veel ronde platte steentjes op het strand. Dat kan maar 1 ding betekenen... Scheren maar! Al snel stonden we samen steentjes te scheren over het water. En werd het een wedstrijdje wie er het meest en het verst kon scheren.
Na ons lekker te hebben uitgeleefd bij het water gingen we weer terug naar ons campertje. We speelden nog een spelletje en gingen lekker slapen. Trouwens we hebben hier ook kennins gemaakt met onze nieuwe “vrienden” maar daarover later meer....