Toch wel overtuigd!

Het was gisteravond het laatst geworden van heel de vakantie tot nu toe, dus we mochten een beetje langer uitslapen dan normaal. Vandaag stond er toch niet veel op het programma, alleen de rit van Moteuka (Abel-Tasman) naar Kaikoura (301 km). Dus we blijven nog lekker even liggen en staan daarna rustig op voor een ontbijtje buiten. Het was nog steeds zonnig, dus dat kon makkelijk. Daarna douchen en de camper klaarmaken voor een overnachting op een gratis camping zonder faciliteiten. Dus de vies-watertank geleegd en de vers-watertank gevuld en klaar waren we voor de driehonderdeneen kilometer.

We zijn nu 4 dagen op het zuidereiland en nog niet echt overtuigd dat, zoals veel mensen zeggen, dit eiland 2 x zo mooi is als het noordereilend. Nou dat gaat vanaf nu veranderen! Na een kleine 150 kilometer door het binnenland te hebben gereden kwamen we uit bij de oostkust. Wauw!!! Dit is wel heel erg mooi! We kwamen vanuit de bergen aangereden (ongeveer 1000 meter boven zeeniveau) en toen zagen we de zee in de verte opdoemen. Vanaf deze hoogte uitkijken op de groen/blauwe zee was echt super mooi.
Highway 1 vervolgde zich langs de zee en de uitzichten zijn echt adembenemend. We reden met aan onze rechterkant langs hoge bergen en de linkerkant de oceaan. Twee uitersten en dat zo dicht naast elkaar.

Na een korte stop om even wat foto`s te maken van de omgeving reden we weer verder. Wat zag Patricia daar op de rots zitten..., het was een zeehond! Even verderop zat een hele kolonie op de rotsen. Dus hup camper aan de kant en foto`s maken maar. Tot onze verbazing zaten er nog veel meer dan we op het eerste gezicht zagen, ze hebben namelijk bijna zelfde kleur als de rotsen hebben. Het is een complete familie, van grote mannetjes tot kleine vrouwtjes en zelfs jonge zeehondjes. Het waren er misschien wel een stuk of 50.

We vervolgden onze weg en we kwamen aan in Kaikoura. Hier willen we walvissen gaan bekijken vanaf een boot. We besluiten 's middags al even polshoogte te nemen over de mogelijkheden. Maar eerder op de route ligt onze campsite die we via internet hebben opgezocht. Eerst maar even daar kijken of het wat is, het is namelijk een gratis overnachtplaats en het is altijd maar afwachten hoe het er dan uitziet. Anders kunnen we altijd nog wat anders zoeken in de buurt. De campsite is gewoon een kiezelwegetje langs het strand met hier en daar een strand duin waar je mag parkeren en overnachten. Het was lekker druk met surfers en mensen op het strand, dus we hadden er een goed gevoel bij om hier de nacht door te brengen.
Eerst rijden we nog even langs het dorp voor de nodige boodschapjes en om alvast de walvisvaart te bespreken. Ze hadden nog een plekje voor ons om kwart voor één in de middag. Dit vonden we eigenlijk wat laat, daarom zetten ze ons ook op de reservelijst voor 10 uur en half 11. Als mensen zich zouden afmelden of op het laaste moment zouden bedenken vanwege het slechte weer ofzoiets, dan konden wij in hun plaats.
Teruggekomen bij de campsite reden we over de kiezelweg op zoek naar een plekje. Het was al wat drukker geworden, dus we reden een stukje door. Patries zag al een mooi plekje maar ik wou toch nog even, eigenwijs als ik ben, na de bocht kijken om te zien wat daar nog was. Gelijk na de bocht zagen we een super mooi plekje met één andere camper erop, maar genoeg ruimte voor een tweede. Patries stapte uit om mij naar het plekje te begeleiden. En meteen komt er een jongen aan gelopen vanuit de andere camper. Die zegt dat we hier wel mochten staan vannacht en dat hij van plan was een vuurtje te maken en wij van harte welkom zijn. Dat klinkt helemaal goed!

De camper staat en met een biertje in de hand stappen wij uit. We staan pal aan het kiezelstrand op 10 meter van de zee. Na een klein stukje het strand op te zijn gelopen kijken we nog een keertje richting de camper en zien we dat de toppen van de bergen achter de camper vol liggen met sneeuw!!! Dit is zeker een van de mooiste plekjes waar ik ooit ben geweest. Zo mooi zonnig aan het strand met vlak daarachter hoge bergtoppen die vol liggen met sneeuw. We genoten even samen van het uitzicht en kletsten wat al zitten op he strand, toen liepen we naar onze buurman en buurvrouw toe. Ze stellen zich voor als David en Deborah uit Australië. Na een relaxte kennismaking, stonden al snel onze klapstoeltjes bij hen voor de camper. Toen werd er een rose`tje open getrokken en al snel kwamen we erachter dat we te maken hadden met echte wijnliefhebbers. Omdat de wijn in Australië bijna anderhalf keer zo duur is dan in Nieuw-Zeeland hadden ze veel wijn geproefd, ingekocht en laten verschepen. Snel nadat de zon achter de bergen verdween koelde het buiten af en stak David het verzamelde hout in de fik. Het werd een lekker warm en gezellig vuurtje. We hebben lang buiten zitten kletsen en wijntjes gedronken totdat we lichtelijk aangeschoten raakte. Daar hadden we het zo'n beetje over en David vroeg ons wat we dan voor avondeten gegeten hadden. Die vraag beantwoorde wij met: eigenlijk helemaal niets (het was al snel zo gezellig dat het koken er volledig bij in was geschoten).

David sprong gelijk op en stond erop dat we zijn Australische hamburger zouden proeven. Zo gezegd zo gedaan. Toevallig hadden wij ook hamburgers en broodjes gehaald, dus dat kwam goed uit, zo was er genoeg voor iedereen. 10 min later lagen er 4 broodjes Australische hamburgers op het bord. Die waren heerlijk! Zeker na die wijntjes, was het lekker om even wat te eten. We zaten nog eventjes om het vuur en bereidde ons daarna voor om naar bed te gaan, want het was al behoorlijk laat aan het worden. We bedankten David en Deborah voor de gastvrijheid en de gezelligheid en gingen lekker ons bedje in.
Wat was dit weer een top dag op een super locatie!!